|
3.
پرسش: در سوره حضرت نوح می خوانیم که وی پس از دعوتِ
قوم خود آنها را بصورت «جـِهـار» دعوت کرده و بعد به آنها
«اِعـلان» کرده و بعد «اِسـرار» کرده است. این واژه ها و
آیات به چه معنی هستند؟
پاسخ:
جـِهـار بمعنی: چیزی را با صدای شدید و سهمگین و بصورت
جار زدن به آگاهی کسی یا کسانی رساندن است. مانند
سخنرانیهای شدید الحنی که برخی می کنند.
اِعلان به معنی: رازی را به آگاهی کسی یا همگان رساندن
است. و منظور از آن در آیه دادنِ خبر مربوط به آمدن و فرا گرفتن آب است.
و اِسرار به معنی: با تک تک صحبت کردن است.
(وقتی مصدر فعل
نیز در جمله
می آید مفعول مطلق نامیده میشود و برای تأکید است).
و آیات و معانی آنها چنین است:
« ثُمَّ إِنِّی دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ـ ثُمَّ إِنِّی
أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا = بعدها
با جار زدن آنها را دعوت کردم ـ بعدها فراگرفتن آب را به
آنها گفتم، و با تک تک آنها نیز باندازه کافی صحبت کردم».
1 دی 1381
22 دسامبر 2002
قـبـلـی
بـعـدی
|
