410.
پرسش: آيات سوم
و چهارم سوره الرحمان می گويند: خداوند انسان را آفريد و به او سخن گفتن آموخت. آيا اينطور نيست که انسان
بدون اینکه زبانی را صحبت کند متولد می شود و بعد خانواده
و جامعه به او زبان ياد ميدهند؟
پاسخ:
"سخن گفتن" و "زبانی را ياد گرفتن و صحبت کردن" يکی نيست. سخن گفتن، تلفظ کردن حروف الفباء است.
همه انسانهائی که سخن می گويند، حروف الفباء را تلفظ می
کنند ( و کسانيکه لال هستند نمی توانند حروف الفباء را
تلفظ کنند). توان تلفظ حروف الفباء در انسان از طرف خداوند
است. کسانيکه می توانند حروف الفباء را تلفظ کنند، زبان
ياد می گيرند و سخن می گويند.
4 آبان
1391 25/
10/2012
قـبـلـی
بـعـدی
|